گاهی به بعضی از دوستان و آشنائیان آنقدر اطمینان داریم که فکر می کنیم ،در حوادث نیز فریاد رس ما خواهند بود،لذا یا حضورخدا را کم در زندگی می بینیم یا اصلا نمی بینیم.تا اینکه وقتی مشکلی پیش می آید و از آن آشنا در خواست کمک می کنیم ،با کمال ناباوری آن دوست به پته پته افتاده و هزار دلیل می آورد و یا اگر رک باشد با یک کلمه منطقی نه می گوید.

همین حوادث خود زمینه ای است تا هیچ گاه به انسانها اینقدر وابسته نباشیم و با خود عهد ببندیم همیشه با خدا باشیم .خدایی که از همه کس به بندگانش مهربانتر است.خدا گاهی کاری می کند تا با جواب رد دادن یک دوست ،به سمت خودش حرکت کنیم و اینگونه امور ما را به سمت درگاه الهی هل می دهند.در این موقع دلمان پیش هیچ کس نیست و مائیم وخدا.خدا هم دل شکسته را خریدار است.

دوستان هیچ گاه دل به غیر خدا نسپارید .اگر برای انجام مهمی دل به رابطه و ضابطه بسته اید،از این شرک توبه کرده و راضی به قضا و قدر الهی باشید.مطمئن باشید هیچ اموری گرچه با تمام توان پی گیری شود و همه مردم دنیا جمع شوند ،بدون رضایت خدا انجام نخواهد شد.